برخی از بازیگران سینمای کشورمان دارای بیماریهای خاصی می باشند شاید برای شما جالب باشد بازیگران سینمای ایران به چه بیماری های مبتلا هستند و با وجود این بیماری های چگونه می توانند کار کنند و جلوی دوربین به ایفای نقش بپردازند در این مطلب به نوع بیماری ترانه علیدوستی و بهناز جعفری می پردازیم البته قبل از هرچیز برای همه این عزیزان ارزوی سلامتی داریم.

بیماری ترانه علیدوستی

گفته می شود ترانه علیدوستی و بهناز جعفری به بیماری های خاصی مبتلا هستند که گرچه برای کار و پیشه انها مزاحت زیادی ایجاد نمی کند اما تحت شرایط خاصی بابت ایجاد حالاتی عصبی و ناراحت کننده ای می شود.

در یکی از این ویدئوها ترانه علیدوستی ابراز ترس و وحشت می‌کند، اما از آنجایی که ویدئوی فوق به صورت کامل منتشر نشد این حس ایجاد شد که ترانه علیدوستی از حضور مردم حاضر در سالن انتظار که برای استقبال ازآنها به فرودگاه آمده‌اند ترسیده است.

علیدوستی در همین زمینه در صفحه توییتر خود پرده از بیماری خود برداشت. این بازیگر سینما و تلویزیون در پست‌های صفحه توئیترش از ابتلا به بیماری "کلاستروفوبیا" خبر داد و اذعان کرد به دلیل مبتلا بودن به این بیماری به ندرت می‌تواند سوار مترو و اتوبوس یا آسانسور بدون آینه شود.

ویدئویی که از بد شدن حال ترانه علیدوستی در میان جمعیتی که به استقبال عوامل فیلم فروشنده در فرودگاه رفته بودند منتشر شد، بهانه ای شد تا کاربران دلیل آن را از وی جویا شوند و او در پاسخ به سؤالات آن‌ها پرده از بیماری خود برداشت.

بهناز جعفری نیز به ام اس مبتلاست

هنوز مدتی از انتشار خبر ابتلای آتنه فقیه نصیری به بیماری" ام اس" نگذشته است که حالا بهناز جعفری نیز از ابتلا به این بیماری خبر می‌دهد.

جعفری که خود سفیر این بیماری است در صفحه اینستاگرام خود نوشت: بهناز جعفری هم به بیماری آتنه فقیه‌نصیری دچار شد؛ وقتی این تیتر را در فضای مجازی خواندم دلم خواست با صدای بلند فریاد بزنم: بیماری آتنه فقیه نصیری یا من یا همۀ ما اسم دارد: "ام اس" مخفف مولتیپل اسکلروزیس است که قطعاً خاطر هیچکداممان به خوبی نمی‌ماند؛ اسم قلمبه سلمبه‌ای است و احتمالاً در تکرار چند باره‌اش زبانمان می‌گیرد و شاید اسباب خندۀ خود و اطرافیانمان شویم.

نه شاخ درآورده‌ام، نه کج شده‌ام و نه عجیب و نه غریب، من هم مثل خیلی‌های دیگر زندگی می‌کنم، شاید فقط کمی زودتر خسته شوم. من همچنان با پاهای خودم از پله‌ها بالا و پایین می‌روم ولی با هر قدم و هر نفس خدا را شکر می‌کنم و از این ابتلا و آگاهی از خدا سپاسگزارم. اسفند سال ۱۳۹۳‌ متوجه‌ علائم این بیماری در سیستم اعصاب و گردنم شدم و تحت نظر پزشک فوق تخصص مغز و اعصاب هستم. از تمام انرژی و توانم برای خوب بودن استفاده می‌کنم. از لحظات زیبای زیستن، بیشتر از قبل لذت می‌برم. نمی‌دانم کنترل یا قدرت خواستن و شور عشق و امید چقدر در بهبود یا پیشرفت این ماجرا تأثیر خواهد گذاشت و چه در انتظارم است.