تک مضراب

بسیاری از افراد معتقدند که بیشتر افراد نابغه، مخترعین، هنرمندان و بخصوص شاعران اهل دود و دم بوده اند

چنان آنان که اهل شعر بودند 

ز سیگار و ز قلیان ها سرودند 

مسجّل گشته بر بابای بنده 

که شاعرها تماماً اهل دودند 

غلط کردم

غلط کردم

گذشته سالی و درگیری اش پایان نمی گیرد

و من حتی نمیدانم که از اول ، چرا کردم !

بی گلایه

"در لابلای مصرع اشعار هر غزل
گم میشوم که قافیه پیدا کند مرا "

عشق خاکی

این حقیقت تلخ کرده خواب شیرین مرا 

آن که دل بستم به او ، دلبند شخص دیگریست 

دربی 52

هرچه که منکر شوند ، سود نباشد در آن 

ثبت شده در جهان ، دربی پنجاه و دو 

پنج بعلاوه یک

قطعه ی نیمه سیاسی به مطلع آقا وحید گل محمدی ( که لینک وبلاگ شخصیشون تو پیوندای وبلاگم هست ) 

« تا زیر پرچم علوی سینه می زنیم      

ما را ازین مذاکره های تهی چه سود ؟ » 

مادر...

زمان یاری مولا ، دگر نزدیک شد مادر 

ولایت مانده بی حامی ، خطر نزدیک شد مادر 

حس حضور

ماهی که به جادویِ نگاه ِ تو اسیرم 

یک دم بِنِشین با من و غم های اخیرم 

به جهنم

گریه هم بر غم این فاصله مرهم نشود

مثل یک قهوه که از تلخی آن کم نشود

روز و شب پیش همه روی لبم لبخند است

تا حواس احدی جمع به بغضم نشود

برای آقا امام حسن مجتبی

دست خالی ندیده ام برود، سائلی از مقامِ حضرتِ عشق 

معنی ِ تازه ای گرفته به خود ، "بخشش" از جودِ تامِ حضرتِ عشق