تربیت فرزندان یکی از مسائل مهم برای تمام پدر و مادر ها می باشد. هیچ والدی مایل نیست فرزندش رفتار های نا پسند داشته باشد اما چگونگی تفهیم این موضوع به کودک و روش های برخورد با او موضوع بسیار مهمی است.
روش های مناسب تنبیه کودکان
کودکان امروزی با کودکان نسل گذشته تفاوتهای بسیار عمیقی دارند رفتار و احساساتی متفاوت با آنچه که ما از کودکان همسن خود می شناسیم کارشناسان تربیتی تاکید دارند که کودکان امروزی از نظر احساسی بسیار شکننده تر از کودکان نسل های گذشته هستند و در تربیت آنها باید دقت بیشتری صورت پذیرد.
در این مطلب آموزشی قصد داریم با کمک فائزه دشتی،
کارشناسارشد روانشناسی کودکان پیرامون روشهای اصولی و درست تنبیه بحث
کنیم. توضیحات او را ادامه میخوانید؛
اصولا تنبیه کودکان لازم است ؟ قبل
از اینکه بخواهیم در مورد راههای تنبیه کودکان صحبت کنیم بهتر است به این
نکته مهم اشاره کنم که هدف از تنبیه کودک چیست؟ والدین باید این سوال را
از خود بپرسند و به این فکر کنند که آیا اصلاح رفتار نادرست کودک هدف
آنهاست یا تنبیه صرفا وسیلهای است که برای فرونشاندن خشم از آن استفاده
میکنند.
مادران و پدران گرامی نکته دیگری که باید به آن توجه کنند این است که آیا کودک ما درکی از تنبیه دارد؟ کودکان گاهی هیچ درکی از تنبیه ندارند و نمیدانند چرا والدین این رفتار را با آنها کردهاند. تنبیه زمانی میتواند به نتیجه مثبتی در تربیت کودک منجر شود که با روش درست اعمال شود چون در غیر این صورت میتواند باعث آسیب روانی در کودک باشد. بنابراین در ابتدا باید از خود بپرسید که آیا شما حد و مرزها را برای کودک مشخص کردهاید و او میداند که چه کاری درست و انجام چه رفتاری اشتباه است؟ باید برای کوک خود این مرزها را بخوبی مشخص و روشن نمایید تا بتواند خوب را از بد تمیز دهد.
حالا که به این پرسشها پاسخ دادیم، نیاز به چند روش درست تنبیهی برای اصلاح رفتار کودک داریم که در اینجا به 4 مورد از آنها اشاره میکنیم؛
1. داد نزنید و جدی باشید از کلام استفاده کنید. روبهروی کودک بنشینید و مستقیم در چشمهای او نگاه کنید. داد نزنید، بلکه با صدایی جدی و محکم به او بگویید کاری را که انجام داده است، دوست نداشتید. حتما به کار زشت کودک اشاره کنید نه اینکه خود او را مورد سرزنش و توهین قرار دهید.
2. کودک خود را از خود دور نسازید بسیار مهم است که در تنبیه کودکان به کودک ابراز علاقه هم بکنید تا کودک بداند این رفتارنادرست باعث نشده که محبت شما به او کم شود. به عنوان مثال با حالت جدی و ناراحت به کودک خود بگویید: «با اینکه خیلی دوستت دارم ولی این کارت رو دوست ندارم، تو خیلی بچه خوبی هستی ولی این کاری که کردی اصلا خوب نیست.» وقتی در حالت تنبیه این جملات را به کار میبریم به کودک میگوییم که ما مشکلی با او نداریم و همیشه در هر شرایطی دوستش داریم ولی به خاطر کار اشتباهش ناراحتیم و بهتر است کودک بداند به خاطر چه موضوعی تنیبه شده.
3. به کودک خود نزدیک شوید تا مادامی که اورا تنبیه می کنید از کار اشتباه خود بسیار پشیمان شود. سعی کنید اینقدر رابطه عاطفی عمیقی با کودک داشته باشید که لحن سرد و رسمی شما برای کودکتان از هر تنبیهی بدتر باشد. والدینی که با کودکانشان بسیار رابطه صمیمی دارند وقتی میخواهند کودک را متوجه رفتار اشتباهشان کنند لحن کلامشان را سرد و رسمی میکنند. مثلا اگر شما همیشه کودکتان را با عناوینی مثل پسرم، علی جان، علی آقا و... خطاب کنید وقتی خیلی رسمی میگویید علی، کودک متوجه میشود که مادر از دست او ناراحت است که از پیشوند یا پسوند استفاده نکرده.
تعیین زمان را به ازای سن کودک در نظر میگیریم، یک کودک 4ساله 4دقیقه باید در محل مشخص شده بماند، مثلا روی صندلی بنشیند و اگر آن مکان را قبل از تمام شدن زمان در نظر گرفته شده ترک کرد، دوباره او را به سرجایش برگردانید. گاهی این عدد را با اضافه کردن عدد یک به سن کودک نیز میتوان انتخاب کرد. مثلا برای کودک 5ساله، 5+1 یعنی 6دقیقه؛ ولی این زمان را بیشتر از این طولانی نکنید.