من حتی اگه انتخاب دیگه ای هم نداشتم ، باز هم نمی تونستم برم سمت پزشکی.
من حتی نمی تونم اسم یک بیماری رو تحمل کنم .
حتی دیدن زخم و جراحت ، طوری به همم میریزه که اون آدم زخمی کمتر از من اذیت و ناراحته.
دیدن رنج کشیدن دیگران از تحمل من خیلی خارجه .
آره . من آدم ضعیفی هستم .
جدیدا با بیماری EB آشنا شدم . چیزی ازش نمی گم ، خودتون برین ببینین . خواهش می کنم برین.
کسانی هستن که با این بیماری به دنیا میان و تمام عمرشون رنج می کشن و کم کم از بین میرن.
وحشتناکه ، خیلی زیاد .
فکر که بهش کنی ، نه می تونی چیزی بخوری نه بخوابی .
چون می دونی کسانی هستن که نه می تونن چیزی بخورن نه از درد بخوابن .
نمی دونم ، نمی فهمم ، اینایی که از داروی این بیماران پول در میارن و خوب هم پول درمیارن ،
اینایی که این بیماران نردبان رسیدنشون به جاهای دست نیافتنی ان،
اینایی که گند می زنن به دنیا ،
اینا چطوری شبا می خوابن ؟
چطوری زندگی می کنن ؟
چی اینقدر قدرت داره که آدما رو اینهمه بی تفاوت کنه ؟
اصلا مگه میشه یک بار در عمرت یک بیمار ای بی رو ببینی و صدای درد کشیدنشو بشنوی و ولت کنه این تصویر و این صدا ؟
آقایی که توی دادگاه داره به پولات رسیدگی میشه ، من کاری ندارم چطوری اینهمه پولدار شدی ، هر جور بوده مهم نیست وقتی به فکر کسایی نبودی که پولت می تونسته کمک کنه کمتر درد بکشن . درمان که نمیشن . حداقل کمتر ...
خانمی که مسئول بنیاد بیماری های خاصی ، وقتی اینهمه بیمار خاص از بنیادت شاکی ان و وقتی اینهمه مشکل و کمبود هست ، و قدرتت به اون اندازه هست که یه چیزایی رو درست کنی ، میخوای بری مجلس چیکار ؟ یا برو مجلس و اینجا بسپر دست یه آدم متخصص دلسوز ، یا بمون همینجا و همه تمرکزت رو بذار برای این آدمایی که توی این کشور فقط خدا رو دارن و به اقبالشون حسرت می خورن که چرا جایی مثل انگلستان به دنیا نیومدن که هزینه درمان بیماری های خاص تماما رایگانه .
آقایی که رییس جمهوری ، یه کمی از منبرت بیا پایین . ببین ، برای من تو و رییس جمهور قبلی فرقی ندارین وقتی مردم برای جفتتون وسیله ان . آقای عزیز ، مردم خلق نشده ان که به دولتها خدمت کنن . دولتها خلق شدن برای خدمت به مردم . من آدم حزب و جناح نیستم و آزاده زندگی می کنم .از من ایراد سیاسی نگیر که سیاسی هم نیستم . فقط یه سری چیزا از تحمل من خارجه و انگار از تحمل شما خارج نیست . خدا صبرتان را در بعضی موارد کم کند .
خانمها و آقایانی که هموطن من هستین ، هیچ کس از نخوردن گوشت و مرغ رنج نمیبره . من یک ساله که گوشت نخوردم و زنده ام . هیچ کس از ماشین نداشتن رنج نمی کشه . خانواده ما چندین سال ماشین نداشت و رنجی نبردیم . کسی از گرونی این چیزا رنج نمیبره ، اما یه عده هستن که از گرونی دارو رنح می برن . از بودن داروهایی که نیاز نیست و از نبودن داروهایی که نیازه. رنج میبرن ، درد می کشن ، نمی دونم میتونم با کلمات بفهمونم که یک انسان چقدر ممکنه به خاطر مریضی درد بکشه ؟ هموطنان من ، کسی حتی از کشته شدن هم رنج نمی کشه .
اگه بی تفاوت باشیم ، از داعش جنایتکارتریم .
----------------------------------------------------------------------
ببخشید . خیلی حرف زدم .
خدا رو شکر کنیم که سالمیم .
می دونم که باید قوی تر باشم .
من وقتی می تونم کمک کنم که قوی باشم . وگرنه زینب شکستنی ، نه به درد بیمار می خوره ، نه به درد دانش آموزاش ، نه به درد پدر و مادرش و نه به درد هیچ کس .
از قادر متعال خواهشمندم که زینب را قوی تر کند .
آمین .
