انسانها برابر نیستند! جز در لحظه تولد! آن هم با اغراق! استاد با تمام وجود به این جمله اعتقاد داشت و میگفت کل سنگ بنای لیبرالیسم بر همین پایه است. اقتصادی بازار آزاد. سیتسم ارتباطی علم و ثروت و ارتباط این دو و توان ثروت افزایی و .....
امروز وقتی خبر انفجارهای بروکسل و شهید شدن 34 یا تعداد بیشتری شاید "انسان مفید برای بشریت" رو شنیدم با تمام وجود متاثر شدم! حسی که هیچ وقت از شنیدن خبر مثلا انفجار در عراق و ووو سایر کشورهای دوست و برادر در من زنده نمیشه! مثلا اینکه روزی 200 نفر در این دست کشورها بمیرند چه ضایعه ای برای بشریت به وجود اومده؟
تقریبا هیچ!
چه کسانی مردن؟
تقریبا افرادی که در آینده یا افرادی متعصب و تندرو یا بی مصرف یا منتقد و طلبکار از همه عالم! یا مثل خیلی دیگر از مردم کشور ها! تنبل و تن پرور و از کار بدزد و خیلی خصایص برجسته رو میگرفتند و به زندگی ادامه میدادند. فقط یک نکته میگم بودن یا نبودن چنین افرادی بر روی کره خاکی دقیقا چه تفاوتی به حال بشریت میکنه؟ فایدشون به صورت مستقیم و غیر مستقیم برای جهاینان چیه؟
تقریبا هیچ!
حالا از طرف دیگر
این افرادی که توی این حوادث تروریستی در اروپا کشته میشن با سلول سلول بدنم اعتقاد دارم(چون در بینشون دوست دارم و رفیق دارم و زندگی میکنم و میشناسک) هر کدام ک مجسمه تمام قد از تاثیر فرهنگ بر زندگی بشر امروزی هستند که اون رو شنر میدن و گسترش میدن. قشنگ بعداز 1 ساعت نشستن و حرف زدن میتونی 1 نکته ای یاد گرفته باشی. میتونی مفعوم حق! انسانیت! حریم خصوصی! نظم! صف! رعایت حقوق دیگران! احترام به محیط زیست! تلاش و کار مفید! از کار ندزدیدن! عدم دخالت و فضولی در امور شخصی دیگران! بهداشت فردی! و ..... رو یاد گرفته باشی.
میتونی فهمیده باشی اینکه تو نخست وزیر باشی میتونی با دوچرحه بری سر کار
میتونی یاد گرفته باشی وقتی وزیر هستی از قطار شهری معمولی استفاده کنی
میتونی یاد گرفته باشی وظیفه تو به عنوان نماینده مردم کمک به اوهاست و تلاش برای احقاق حقوقشون نه دزدی و امیتیاز کارخونه گرفتن!
میتونی یاد گرفته باشی....
میتونی....
این افراد نبودشون ضایعه هست برای کل بشریت!
اشک خانوم موگرینی اشک برای بشریت بود و فرهنگی که هر کدوم از این افراد با خودشون به زیر خاک میبرن هرچند تا بودن نشرش دادند.....
پرنده غمگین بود
و بچه اش بیمار
پرنده از شاخه
پرید بر دیوار
پرنده با خود گفت
که زندگی سخت است
خدای خوبی ها، به بچه ام آیا
کمک نخواهی کرد؟
تو اشک هایم را، ببین که می بارند
چقدر مادرها، همیشه غم دارند
پرنده غمگین بود، و بچه اش بیمار
پرنده از شاخه، پرید بر دیوار
